به نقل از «فارس»

وظایف پرستار بیمار مبتلا به ام اس چیست ؟

تاریخ انتشار: ۸ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۶۷۱۲۲

بیماری مولتیپل اسکلروزیس  Multiple Sclerosis یا ام اس نوعی بیماری خود ایمنی مزمن است که بر سیستم عصبی  تاثیر می گذارد و باعث تخریب آن می گردد. بر طبق آمار جهانی بیماری ام اس درحال پیشرفت و گسترش می باشد و هر ساله بر تعداد افراد مبتلا به این بیماری افزوده می گردد که این مطلب موید ضرورت پرورش و استفاده از پرستار بیمار مبتلا به ام اس  جهت مراقبت و نگهداری از مبتلایان در مراکز درمانی و منازل می باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محققان از علت اصلی بیماری ام اس مطمئن نیستند ، اما  معتقدند که تعدادی از عوامل زمینه ای از جمله عوامل ژنتیک ، عفونت های دوران کودکی و موقعیت جغرافیایی زندگی از عوامل تاثیر گذار بر این بیماری است.

انواع  بیماری ام اس :

این بیماری دارای چهار نوع مختلف می باشد و لازم است پرستار بیمار مبتلا به ام اس همواره با رویکردی انعطاف پذیر و متناسب با نیاز های بیمار به مراقبت از آنها بپردازد.

سندرم مجزای بالینی

اولین مرحله ام اس می باشد که برخی از پزشکان در این مرحله تجویز دارو و درمان را شروع می کنند و برخی منتظر می مانند تا حمله بعدی بوقوع بپیوندد و بیماری فرد تشخیص قطعی داده شود.

عود کننده و فروکش یابنده

شامل یک دوره یک عود کننده و یک دوره بهبود است و میزان شیوع این نوع از ام اس در زنان بیشتر از مردان است.

پیشرونده اولیه

دارای دوره های عود کننده و بدون دوره  بهبود می باشد. این علائم بسیار به آهستگی پیش می رود و شدت می یابد.

پیشرونده ثانویه

فردی به این بیمار دچار می شود که قبلا به ام اس نوع دوم ( عود کننده و فروکش کننده ) دچار شده باشد. علائم در همان میزان شدت بدون کاهش می ماند و دوره های بهبودی وجود ندارد.

کنترل و درمان  بیماری ام اس:

هدف از درمان ام اس کاهش روند پیشرفت بیماری و کنترل علائم است تا بیماران بتوانند کیفیت زندگی بالایی را تجربه نمایند . علاوه بر داروهای تجویز شده ، برخی از روش های درمانی و تغییر سبک زندگی می توانند وضعیت فرد را بهبود ببخشند.

آیا منزل برای مراقبت از بیمار مبتلا به  ام اس بهتر است؟

معمولا  بسیاری از افرادی که بیماری ام اس آنها تشخیص داده شده است در سن جوانی قرار دارند. بنابراین  پذیرفتن این مسئله که برای ادامه زندگی به آسایشگاه یا مرکز مراقبتی انتقال داده شوند برای اکثر این بیماران ناراحت کننده است . در این شرایط استفاده از یک پرستار بیمار مبتلا به ام اس که دارای تجربه و مهارت کافی در مراقبت از این بیماران  در منزل می باشد اهمیت بسیاری دارد.

وظایف پرستار بیمار مبتلا به ام اس

مراقبت های ویژه پرستاری : برای کسانی که مبتلا به ام اس هستند مهم است که از مراقبتهای حرفه ای برخوردار باشند . یک پرستار بیمار مبتلا به ام اس لازم است تمام علایم سلامتی بیمار را کنترل نماید  و به محض بروز تغییر در وضعیت سلامتی بیمار واکنش مناسبی را نشان دهد.  و از پذیرش غیرضروری در بیمارستان جلوگیری کنند.

مدیریت مصرف داروها:

لازم است پرستار بیمار مبتلا به ام اس  در زمینه مدیریت داروها آموزش دیده و از سیستم های دارویی مطلع باشد. نظارت بر مصرف صحیح داروها و بررسی میزان تاثیر گذاری و عوارض احتمالی داروها از جمله وظایف پرستار بیمار می باشد.

اطمینان از امکان حرکت ایمن در خانه و اطراف آن:

لازم است پرستار بیمار مبتلا به ام اس با اخذ مشورت از یک کار درمانگر در منزل،  راهنمایی های لازم جهت تجهیز خانه به لوازم مورد نیاز را  دریافت نماید. استفاده از ابزاری که سبب کمک و  بهبود وضعیت حرکت ایمن در منزل می گردد و احتمال سقوط را به حداقل می رساند در اولویت قرار دارد.

مراقبت شخصی و خصوصی :

مراقبت های شخصی می تواند براساس شدت بیماری جنبه های مختلفی داشته باشد. فعالیتهایی مانند حمام کردن و لباس پوشاندن به بیمار  و انجام مواردی که باعث افزایش حس عزت نفس بیمار می شود مانند کوتاه و مرتب  نمودن ناخن ها ، یا آرایش موها از آن جمله اند.

برنامه ریزی و پخت وعده های غذایی برای بیمار:

وعده های غذایی فرد بیمار با توجه به نیاز های  تغذیه ای  ، ترجیحات و ذائقه بیمار برنامه ریزی و پخته می شوند . زمان صرف غذا در زمانهایی که بیمار در آنها راحت تر است انجام می شود.

تسهیل ارتباطات اجتماعی بیمار در داخل منزل :

یک پرستار بیمار مبتلا به ام اس همواره تلاش خواهد نمود که فضای مورد نیاز برای حفظ ارتباطات اجتماعی به صورت واقعی و مجازی را در داخل منزل  آماده نماید.  معاشرت با دوستان  و  برگزاری جشن ها و مناسبت های خانوادگی ، پشتیبانی  از فرد بیمار برای لذت بردن و کاهش استرس برای سازماندهی این مناسبت ها از جمله وظایف پرستار است.

حفظ ارتباطات اجتماعی فرد بیمار در خارج از منزل :

یک پرستار بیمار مبتلا به ام اس نهایت تلاش خویش را می نماید که روابط اجتماعی فرد بیمار با جامعه   ادامه یابد . این فعالیت ها میتواند شامل قدم زدن در پارک یا حضور در کلوپ ها یا دیدار با دوستان و اقوام باشد که در انجام تمام این فعالیت ها پرستار نقش عمده ای بر عهده دارد.

کارهای داخلی منزل:

این کارها شامل تمیز کردن همه اتاق ها و جارو و گردگیری در سرتاسر خانه است تا خانه فرد بیمار مطابق با استانداردهای بهداشتی  نظافت گردد.

مراقبت از حیوان خانگی بیمار :

از جمله وظایف یک پرستار بیمار مبتلا به ام اس مراقبت از حیوان خانگی فرد بیمار است . به دلیل ویژگی های خاص بیماران  مبتلا به ام اس انتخاب مراقب و پرستار متخصص در این زمینه باید مورد بیماران و اطرافیان قرار گیرد. یک  مراقب و پرستار بیمار مبتلا به ام اس  باید قادر باشد به نیازهای جسمی و روانی بیمار توجه کند و با استفاده از راه کارهای علمی به بهبود وضعیت بیمار کمک نماید.

همانگونه که بیان شد بهترین و مناسب ترین محیط برای مراقبت از بیماران مبتلا به ام اس محیط منزل این افراد می باشد که با آن آشنایی داشته و کمتر دچار سردرگمی و استرس می شوند.  استفاده از خدمات مراکز خدمات مراقبتی و پرستاری در منزل در این شرایط بهترین گزینه است .  مرکز پرستاری پرستار اول با داشتن کادری ماهر و باتجربه آماده ارائه خدمات شبانه روزی در حوزه پرستار بیمار ، پرستار سالمند و پرستار کودک می باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر کافیست به آدرس https://parastareaval.com  مراجعه نمایید.

 

منبع: فارس

کلیدواژه: پرستار بیماری اس وظایف پرستار بیماری ام اس عود کننده فرد بیمار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۶۷۱۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک موضوع مهم درباره آلرژی که خیلی‌ها نمی‌دانند

به گزارش خبرآنلاین، تقریبا ۲۰ درصد از جمعیت ایران دچار یکی از انواع بیماری‌های آلرژیک هستند و پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که این آمار در آینده افزایش بیشتری خواهد داشت.

آمار ابتلا به بیماری های آلرژیک در جهان به سرعت در حال افزایش است و متخصصان معتقدند به دلیل صنعتی شدن دنیای مدرن، تغییر الگوی زندگی‌ها، مدل ساختمان‌سازی‌ها، آلودگی هوا و تغذیه این آمار همچنان رو به افرایش خواهد ماند.

در ایران تقریبا ۲۰ درصد از جمعیت دچار یکی از انواع بیماری‌های آلرژیک هستند. آماری که در سال‌های اخیر افزایش بیشتری یافته است. به طوری که از هر ۲ ایرانی، تقریبا ۱ نفر به یکی از بیماری‌های آلرژیک مبتلا است.

درباره آلرژی چند تصور اشتباه بین خیلی از مردم وجود دارد؛ این که این بیماری تنها مختص دوره کودکی است و فرد در بزرگسالی به آن مبتلا نخواهد شد، این که آلرژی بیماری نیست و فقط نوعی حساسیت ساده است، این که پرهیز غذایی شدید می‌تواند به کنترل آلرژی کمک کند و این که آلرژی هرگز درمان نخواهد شد.

یک نکته‌ مهم درباره آلرژی که خیلی‌ها نمی‌دانند

خیلی از افراد به دلیل داشتن شناخت اندک از آلرژی نمی‌دانند که این عارضه، واکنش طبیعی سیستم ایمنی بدن است و زمانی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی، ماده‌ای را که معمولاً برای بدن بی‌ضرر است (مثل گرده گیاهان)، به اشتباه به عنوان ماده‌ای خطرناک و مضر شناسایی می‌کند و برای دفاع از بدن علیه آن ماده وارد عمل می‌شود. و به این ترتیب، بیماری آلرژی بروز می‌کند و فرد را درگیر می‌کند.

دکتر محمدحسن بمانیان، فوق تخصص آلرژی و آسم و دبیر انجمن آسم و آلرژی ایران به همشهری آنلاین می‌گوید: آلرژی، یک مکانیزم طبیعیِ سیستم ایمنی در برابر عوامل محیطی است. البته برخلاف تصور عمومی درباره این که آلرژی هیچ درمانی ندارد، آلرژی درمان قطعی دارد. به طوری که دیگر نیاز نیست بیمار دارو مصرف کند. البته نه همه آلرژی‌ها. مثلا کسانی که به نیش زنبور آلرژی دارند، بیماری‌شان قابل درمان است. به شرط آن که فرد خوددرمانی نکند.

به گفته این فوق تخصص آلرژی، آلرژی، یک بیماری مزمن است که طی یک دوره و بازه زمانی و با داروها و روش‌هایی که پزشک به بیمار ارائه می‌دهد، کنترل می‌شود.

این ایمونولوژیست درباره چگونگی تشخیص آلرژی از عفونت‌های ویروسی هم توضیح می‌دهد: موردی که آلرژی را از عفونت‌های ویروسی متمایز می‌کند، این است که در آلرژی‌ها خارش، یک علامت غالب است؛ خارش چشم، گلو و گوش.

تبعات خطرناک بی‌توجهی به آلرژی

بمانیان در پاسخ به این سؤال که آیا افرادی که برای کنترل آلرژی اقدام به خوددرمانی با مصرف آنتی‌هیستامین و اسپری بینی و ... می‌کنند، قابل تایید است، می‌گوید: آلرژی، یک بیماری است و باید درمان شود. آلرژی‌های شدید اگر درمان نشوند، باعث ایجاد اختلالات دیگری می‌شوند؛ مثل اختلالات خواب، انواع اختلالات گوش و انواع اختلالات چشمی. مثلا فردی که آلرژی چشمی دارد، به علت خارش مدام چشم‌ها مجبور است همیشه چشم‌های خود را با فشار بخاراند. خب با این کار فشار چشم‌ها بالا می‌رود، احتمال بروز آب مروارید افزایش پیدا می‌کند، ممکن است عیوب انکساری مثل آستیگمات برای چشم ایجاد شود، حتی بعضی‌ها کارشان به نیاز به پیوند قرنیه می‌کشد.

این استاد دانشگاه ادامه می‌دهد: در آلرژی‌های بینی مثلا ممکن است حس بویایی و چشایی فرد از دست برود و کیفیت زندگی خیلی پایین بیاید. ممکن است آلرژی در حنجره منتشر شود و صدای فرد برای همیشه تغییر کند، ممکن است به گوش میانی گسترش پیدا کند و باعث کاهش شنوایی فرد شود. حتی می‌تواند به ریه‌ها برسد و ایجاد آسم کند. همچنین مواردی از آلرژی‌های بینی را داریم که به پولیپ ختم می‌شود. پولیپ هم چون باعث انسداد بینی می‌شود و نوع تنفس، تنفس دهانی می‌شود، فرم فک در طولانی‌مدت تغییر می‌کند و اگر کودکی آلرژی داشته باشد و درمان نشود، در بزرگسالی نیاز به ارتودنسی و جراحی فک پیدا می‌کند. پس آلرژی یک حساسیت ساده نیست که از کنارش بگذریم و حتما باید درمان شود.

آلرژی، بیماریِ مخصوص کودکان نیست

دکتر سیدعلیرضا مهدویانی، فوق تخصص آلرژی هم در پاسخ به این سؤال که آیا آلرژی، بیماری مختص کودکان است، می‌گوید: علائم آلرژی در کودکان بیشتر مشاهده می‌شود تا بزرگسالان. اما این موضوع به این معنی نیست که فقط کودکان به آلرژی مبتلا می‌شوند. در هر سنی امکان ابتلا وجود دارد. حتی در بالای ۵۰ سالگی.

این فوق تخصص آلرژی در توضیح بهتر این موضوع، بیماری ‌آلرژی را تعریف می‌کند و می‌گوید: آلرژی، افزایش حساسیت نسبت به عوامل محیطی و خارجی است که به خودی خود برای بدن ضرری ندارند، اما سیستم ایمنی بدن، آنها را دشمن و بیگانه تشخیص می‌دهد و علیه آنها به دفاع برمی‌خیزد و چون سیستم ایمنی در کودکان ضعیف‌تر است و پاسخ‌دهی سیستم ایمنی در دوران کودکی بیشتر صورت می‌گیرد، علائم آلرژی در آنها نسبت به بزرگسالان بیشتر مشاهده می‌شود. پس دلیل اصلی بروز بیشتر آلرژی در بچه‌ها این است.

به گفته مهدویانی، گاهی هم عوارض دارویی باعث بروز آلرژی‌ در فرد می‌شود که به آن می‌گوییم "آلرژی دارویی" و ممکن است با افزایش سن، شدت آلرژی هم بیشتر شود.

آیا پرهیز غذایی درست است؟

مهدویانی درباره پرهیزهای غذایی شدید که برخی متخصصان برای کنترل آلرژی کودکان و بزرگسالان تجویز می‌کنند، اشاره می‌کند و می‌گوید: برخی همکاران پرهیزهای غذایی شدید و طولانی‌مدت به بیمار مبتلا به آلرژی می‌دهند. به طوری که ممکن است فرد – کودک یا بزرگسال – دچار مشکلات دیگری ازجمله سوءتغذیه شود. ما نمی‌گوییم رژیم غذایی ازسوی بیماران مبتلا به آلرژی جدی گرفته نشود، ولی مواد غذایی اصلی نباید طولانی‌مدت از رژیم بیمار حذف شود.

دکتر مهدویانی می‌گوید: آلرژی انواع دارد و بعضی از انواع آن اصلا ربطی به رژیم غذایی ندارند. یعنی خیلی از افراد اصلا به غذا آلرژی ندارند و مثلا آلرژی بینی دارند که در بهار شدت می‌گیرد. درضمن همه افراد، همه آلرژی ها را با هم ندارند. تشخیص این نکته از طرف پزشک خیلی مهم است. فقط اگر افزایش حساسیت در گوارش فرد اتفاق بیفتد، می‌شود آلرژی غذایی. بقیه آلرژی‌ها ربطی به مواد خوراکی و غذا ندارند.

او تاکید می‌کند: اتفاقی که اکنون رخ می‌دهد، این است که وقتی یک بیمار مبتلا به آلرژی به متخصص مراجعه می‌کند، آنقدر توسط بعضی از همکاران پزشک تحت اجتناب‌های غذایی قرار می‌گیرد که بیمار گاهی دچار سوءتغذیه می‌شود.

این فوق تخصص آلرژی تاکید می‌کند: مثلا ما به بیمار می‌گوییم شما آلرژی غذایی نداری و او می‌پرسد "یعنی می‌توانم فست‌فود و سس و فلفل و ... بخورم؟" وقتی ما می‌گوییم آلرژی غذایی نداری، یعنی نسبت به مواد غذایی اصلی مثل شیر، گندم، تخم مرغ، برنج و ماهی حساسیت نداری. این به این معنا نیست که شما آزاد هستید که سس و مواد افزودنی و نگه‌دارنده و ... بخورید. اینها در حیطه آلرژی نیست؛ اینها مواد تحریک‌کننده است که هر فردی – نه فقط مبتلایان آلرژی - اینها را بخورد، ممکن است دچار تحریک گلو، سرفه و ... شود.

۴۷۲۳۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902012