به نقل از «جام جم آنلاین»

پرستاری در منزل با هزینه بیمارستان خصوصی (+ جدول قیمت)

تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۴۶۱۰۹

به گزارش جام جم آنلاین، روزنامه جام جم نوشت: این وضع در موج‌های قبلی کرونا نیز وجود داشت اما سنگینی موج چهارم که جهش انگلیسی، سهمگین‌ترش کرده،‌ چنان رونقی به بازار «هوم‌کرها» و مراقبان خانگی داده که وقتی به عنوان مشتری با اغلب این شرکت‌ها تماس می‌گیریم کارشناسان‌شان وقت مشاوره تلفنی ندارند و اپراتورها فقط شماره تلفن را می‌گیرند و وعده تماسِ در اسرع وقت را می‌دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند! در واقع سیاست وزارت بهداشت در درمان سرپایی بسیاری از کرونامثبت‌ها و ارجاع آنها از بیمارستان به خانه‌ها، سر شرکت‌های خدمات پزشکی و پرستاری در منزل را نیز شلوغ کرده و این شلوغی به نوبه خود قیمت‌ها و کیفیت خدمات را دستخوش چالش کرده‌است.   چند می‌گیری؟ تقریبا هیچ‌کدام از شرکت‌هایی که خدمات پرستاری و مراقبت در منزل ارائه می‌کنند در اولین تماس هیچ اطلاعاتی درباره خدمات ارائه‌شده نمی‌دهند،‌ فقط شماره تلفن مشتری را می‌گیرند و او را در انتظار تماس کارشناسان شرکت نگه‌می‌دارند. تقریبا هیچ‌کدام‌شان هم دست رد به سینه مشتری نمی‌زنند و در پاسخ به این سوال که آیا پرستار برای مراقبت از بیمار کرونایی دارید جواب مثبت می‌دهند،‌ ولی با این که جواب‌شان بله است،‌ سرشان به حدی شلوغ است که معلوم نیست توافق کی صورت بگیرد و شخص مورد نظر چه زمانی به خانه مشتری برسد.   بسیاری از این شرکت‌ها چنان با کمبود نیرو روبه‌رو شده‌اند که خودشان آگهی استخدام پرستار داده‌اند و برای جلب نظر افراد داوطلب، دستمزدهای ماهانه تا هفت‌میلیون تومان را پیشنهاد کرده‌اند.
استفاده از خدمات پرستاری و مراقبت در منزل برای یک بیمار کرونایی اما واقعا گران تمام می‌شود و بعد از یافتن کسی که پرستاری از وی را برعهده بگیرد موضوع قیمت‌ها دومین چالش خانواده‌هایی است که یک یا چند بیمار کرونامثبت در خانه دارند.   از آنجا که در موج چهارم کرونا اغلب بیماران به صورت خانوادگی درگیر می‌شوند و تقریبا در خانه‌ها کسی برای مراقبت از بیمارانی که از پس امورات‌شان برنمی‌آیند، باقی نمی‌ماند، استخدام پرستاران خانگی برای خیلی‌ها اجتناب‌ناپذیر می‌شود و این الزام به نوبه خود بر افزایش قیمت خدمات تاثیر می‌گذارد.   ما با چند مورد از این شرکت‌ها تماس گرفتیم و درحالی که کشیدن ریز قیمت‌ها از زیر زبان اپراتورها کار ساده‌ای نبود به قیمت‌هایی دست یافتیم که سنگینی‌اش در همان حال که عدد بودند حس می‌شد چه رسد به پرداخت آنها وقتی که در لباس اسکناس درمی‌آیند.
یکی از این شرکت‌ها در ازای هر شبانه‌روز کارِ نیرویی که به آن پرستار می‌گوید ۴۰۰هزارتومان دستمزد و برای حق کمیسیون شرکت روزی ۱۰۰هزار تومان می‌گیرد. پرستار این شرکت که حاضر است برای بیمار غذا هم بپزد و رفت و روبی اگر لازم باشد انجام دهد اما بعد از باریک شدن در جزئیات،‌ معلوم می‌شود که نه پرستار و نه بهیار بلکه یک مراقب خانگی است که فقط تزریقات بلد است و بیمار اگر آب و غذایی بخواهد به او می‌دهد.
این شرکت البته بهیار و پرستار هم دارد ولی چون این روزها تقاضای مردم زیاد شده فعلا نیرویی برای اعزام ندارد اما اگر سر یک بهیار این شرکت خلوت شود روزی۷۰۰هزار و پرستارش روزی یک‌میلیون تومان دستمزد می‌گیرد.
با شرکت دیگری که تماس گرفتیم به ما اطمینان خاطر داد پرستار اعزامی قطعا پرستار و خبره است و در بخش مراقبت‌های ویژه یکی از بیمارستان‌های دولتی تهران کار می‌کند. این پرستار در ازای هر روز مراقبت از بیمار، تزریق و خوراندن داروها و چک کردن علائم حیاتی و تنفس او یک‌میلیون تومان دریافت می‌کند و تسویه را هم در پایان هر روز انجام می‌دهد، ضمن این‌که هزینه خورد و خوراک وی نیز با خانواده بیمار است.
البته اگر خانواده‌ها از استخدام پرستار شبانه‌روزی برای بیمارشان صرف‌نظر کنند آمدن کسی به خانه که تزریق آمپول و سرم را انجام دهد نیز هزینه‌های سنگینی دارد. بررسی‌های ما نشان می‌دهد هزینه تنها یک تزریق در خانه ۱۲۰هزار تومان،‌ تزریق یک سرم تا ۱۵۰هزار تومان،‌ تزریق سرمی که آمپولی واردش شود حدود ۱۸۰هزار تومان و وصل آنژیوکت به دست بیمار و تزریق دو سرم به او حدود ۳۰۰هزار تومان هزینه دارد.       ویزیت اعجاب‌آور پزشکان ترس از مراقبت از بیماران کرونایی و وحشت از انتقال ویروس سبب شده تا برخی خانواده‌ها قید پول را زده و مراقبت از بیمارشان را حتی اگر در ازای روزانه یک میلیون تومان باشد به پرستاران خانگی محول کنند. همچنین ناتوانی بیماران کرونایی در راه رفتن و ضعف و بی‌حالی‌شان که مانع رفت و آمد آنها میان خانه تا مراکز درمانی می‌شود، دلیلی شده‌است بر حضور برخی پزشکان عمومی و متخصص درخانه بیماران و البته رد و بدل شدن ویزیت‌هایی که سرسام‌آور است.
زنی که برای پسرش با هزار زحمت یک پزشک عمومی را از درمانگاه محله‌شان به خانه آورده به ما می‌گوید که به وی۵۰۰ هزار تومان ویزیت داده‌است. همچنین خواهر یکی از بیماران کرونا مثبت که درگیری شدید ریه دارد ولی به علت پر بودن تخت‌های بیمارستان‌ها به خانه فرستاده شده‌است نیز به ما می‌گوید برای ویزیت بیمارشان یک فوق‌تخصص ریه را به خانه می‌آورده‌اند که اسکن‌های ریه بیمار را می‌دید و نحوه تزریق آمپول رمدسیویر را به پرستار خانگی توضیح می‌داد که بابت هربار انجام این کار یک میلیون تومان دریافت می‌کرد.
از آنجایی که این پزشکان چه عمومی و چه متخصص در وقت‌های مرده هر روز خود بر بالین بیماران بستری درخانه حاضر می‌شوند، پیداست که کرونا با این‌که برای این پزشکان نیز خطر محسوب می‌شود ولی به‌هر حال منبعی تازه برای کسب درآمدشان ایجاد کرده‌است.   پرستاران اشتباه می‌کنند گرچه کسانی که از خدمات این افراد استفاده کرده‌اند اغلب راضی‌اند و اعتراف می‌کنند که وقتی خودشان حاضر نشده‌اند از بیماران کرونایی‌شان مراقبت کنند، این پرستاران و بهیاران و همراهان کار بزرگی کرده‌اند و پولی که دریافت کرده‌اند پول خونشان بوده‌است ولی با این حال پول‌هایی که در این حوزه رد و بدل می‌شود به نظر منطقی نمی‌آید.    این موضوع را که با محمد میرزابیگی، رئیس سازمان نظام پرستاری کشور هم که در میان گذاشتیم او با ما هم‌عقیده بود و گفت: وقتی سال‌هاست از ما اصرار است و از متولیان انکار و تا به‌حال تعرفه خدمات پرستاری و پزشکی در خانه مشخص نشده و نقش بیمه‌ها در پشتیبانی از این خدمات مشخص نیست، دور از انتظار نیست که شرکت‌هایی با مجوز یا بی‌مجوز در این حوزه فعال باشند و نرخ‌ها را طبق خواست خود تعیین کنند.
میرزابیگی البته از پرستاران هم‌صنف خود خواست که فقط در صورتی پا به خانه‌های مردم بگذارند که مجوز مراقبت در منزل را از دانشگاه‌های علوم پزشکی مربوط دریافت کرده باشند چون اگر بدون مجوز مشغول ارائه خدمات خانگی شوند هم پول اضافه‌ای که از خانواده‌ها می‌گیرند قابل شکایت و پیگیری قضایی است و هم اگر جان بیمار به خطر بیفتد و مشکلی پیش بیاید پای دیه‌های سنگین و مجازات‌های مختلف وسط می‌آید.    او از خانواده‌ها نیز خواست تا اگر قصد استفاده از خدمات پرستاری در منزل را دارند سراغ شرکت‌های مجوزدار بروند چون از سوی بی‌مجوزها احتمال انجام هر تخلفی می‌رود مخصوصا تخلف دریافت هزینه‌های زیاد در قبال اعزام نیروهایی که تخصص لازم را ندارند.
 با این حال شرایط فعلی کرونایی که محصول تاخت و تاز ویروس است، بابی را باز کرده تا بیمارستان‌ها برای خلاصی از فشار بار اضافه‌ای که هر روز بر آنها تحمیل می‌شود، به جز بیماران بدحال بقیه افراد را راهی خانه‌ها و قرنطینه خانگی کنند و به این ترتیب نیاز به استخدام پرستاران و مراقبان خانگی به نیازی روزانه برای برخی خیلی‌ها تبدیل شود؛‌ نیازی که هم کیفیت خدمات در آن و هم هزینه‌های آن، محل بحث است.   ضعف و قوت قرنطینه خانگی   حمیدرضا افشارجو ،  متخصص عفونی: ارائه خدمات سرپایی به بیماران کرونایی، نقاط ضعف و قوتی دارد. اصرار من همیشه بر این است که همه بیماران علامت‌دار باید بستری شوند؛ چون به عنوان یک پزشک نمی‌توانم مسؤولیت عواقب درمان سرپایی وی را قبول کنم.  طبیعتا زمانی که بیمار بستری می‌شود جلوی چشم پزشک است و هر مساله‌ای که پیش آید کادر درمان حضور دارند و فورا به آن رسیدگی می‌شود. با این حال خوشبختانه از هر صد نفری که به بیمارستان‌ها مراجعه می‌کنند حدود ۱۰نفر نیاز به بستری دارند و بقیه افراد با درمان سرپایی و قرنطینه درخانه بهبود می‌یابند.   البته نمی‌شود منکر این موضوع شد که در شرایط فعلی، بیمارستان‌ها جایی برای بستری ندارند و بیمارانی را که چندان بدحال نیستند به قرنطینه خانگی می‌فرستند. البته تاکید ما این است کسانی که به خانه فرستاده می‌شوند در صورت وجود کوچک‌ترین مشکلی باید دوباره به بیمارستان برگردند.
بد نیست بدانید یکی از مسائل اساسی که مانع بستری بیمار می‌شود، هزینه برخی داروهاست که در بیمه‌ها آن را تقبل نمی‌کنند. ضمن این‌که برخی افراد، هزینه بیمارستان را هم نمی‌توانند پرداخت کنند و با این که تخت خالی برای بستری وجود دارد، اما خودشان راضی به بستری شدن نیستند. برخی بیماران هم بیمه ندارند و می‌گویند ما نمی‌خواهیم بستری شویم.  البته ماندن درخانه برای بیماران کرونایی می‌تواند نقاط ضعفی هم داشته‌باشد،‌ از جمله این که ریه‌شان بیش از پیش درگیر شود و بیماری را نیز به اعضای خانواده خود منتقل کنند.   مراقبان در بیمارستان ماجرای مراقبت از بیماران مبتلا به کرونا و کسانی که در ازای دریافت پول از آنها مراقبت می‌کنند اما فقط به چاردیواری خانه‌ها محدود نمی‌شود، چرا که حضور این افراد در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی نیز پررنگ و جدی است. درواقع ترس نزدیکان بیماران از ابتلا به کرونا از یک‌سو و شلوغی بیمارستان‌ها و مشغله زیاد پرستاران در بخش‌های کرونایی از سوی دیگر، یک گروه از پرستاران، مراقبان سلامت و حتی افرادی که فقط نقش همراه را بازی می‌کنند بر آن داشته تا در ازای دریافت مبالغی به مراقبت از بیماران بدون همراه مشغول شوند.   بررسی‌های ما نشان می‌دهد برخی بیمارستان‌های شلوغ همچنین برخی از خانواده‌ها را که متمول به نظر می‌رسند، تشویق به ترخیص بیمار و استخدام پرستار خانگی می‌کنند و خودشان نیز نیروی مورد نظر را اعزام می‌کنند تا هم چرخ کسب و کار هوم‌کر بچرخد و هم بیمارستان‌ها تا جایی که امکان دارد خلوت شود.  اما دانستن درباره این که مراقبان سلامت در بیمارستان‌ها چه کاری برای بیماران بستری مبتلا به کرونا انجام می‌دهند مایه حیرت است.   پرس و جوی ما از چند خانواده که از خدمات این مراقبان و به اصطلاح، همراهان بیمار استفاده کرده‌اند، نشان می‌دهد که اینها کارهای جزئی بیماران را متقبل می‌شوند از جمله نوشاندن آب به آنها یا رساندن گوشی تلفن و تلفن همراه به آنها یا خبر دادن به پرستاران و کادر درمان اگر یک زمانی حال بیمار رو به وخامت گذاشت. یکی از کسانی که برای همسرش از این مراقبان استفاده کرده هم به ما می‌گوید در ازای روزانه ۶۰۰ هزار تومانی که به مراقب مورد نظر می‌پرداخته‌است او حتی بیمار را تا دستشویی یا اتاق عکسبرداری همراهی نمی‌کرده‌است و این کار برعهده پرسنل بیمارستان بوده‌است.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: روزنامه جام جم کروناویروس درمان در خانه مراقبت از بیماران بیماران کرونایی مراقبت از بیمار یک میلیون تومان استخدام پرستار خدمات پرستاری بیماران کرونا بیمارستان ها شرکت ها خانواده ها برای بیمار خانه ها قیمت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۴۶۱۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از وضعیت اورژانسی تا مهاجرت‌های اجباری

فرارو- رئیس سازمان نظام پرستاری تقاضای جذب ۱۵ هزار پرستار را مطرح کرده و گفته است که ما با کمبود نیروی پرستاری در برخی از نقاط کشور به ویژه مناطق کم برخوردار مواجه هستیم. بر اساس آمار‌هایی که مقام‌های ارشد وزارت بهداشت مطرح می‌کنند، تعداد مراکز آموزش پرستاری، از ۳۰ مرکز قبل از انقلاب به ۲۱۰ مرکز در ۶۷ دانشگاه و دانشکده پزشکی رسیده است. در سال‌های قبل از انقلاب سالانه کمتر از ۱۰۰۰ نفر پذیرش پرستاری داشتیم که این رقم در سال ۱۴۰۲ فقط در کارشناسی پرستاری به ۱۰۵۰۰ نفر رسیده است و در تحصیلات تکمیلی شامل ۱۳ رشته کارشناسی ارشد ۱۰۰۰ نفر و در دکترای تخصصی ۱۱۵ نفر آموزش دیدند.

به گزارش فرارو، با وجود رشد ایران در حوزه آموزش نیرو‌های متخصص و کادر درمان حرفه‌ای و حتی با در نظر گرفتن نرخ رشد جمعیت، پرسشی که مطرح می‌شود این است که چرا همچنان با کمبود پرستار رو به رو هستیم؟

ایستگاه پرستاری: بخش اورژانس

شاید اورژانسی‌ترین وضعیت پرستاری در کشور، دوران کرونا و شیفت‌های کاری سنگین، در کنار ضریب بالای خطر ابتلا و حتی مرگ پرستاران در نظر گرفته شود، اما با توجه به آمار کنونی کمبود پرستار در کشور، بیراه نیست اگر وضعیت فعلی را نیز اورژانسی در نظر بگیریم. عباس عباس‌زاده، مدیرکل توانمندسازی و بهبود سرمایه‌های انسانی معاونت پرستاری وزارت بهداشت گفته است: «به ازای هر ۴ نفر یا ۳ نفر پرستار باید یک کمک پرستار در بخش داشته باشیم. با توجه به جمعیت ۲۳۰ هزار نفری پرستاران بنابراین ۴۷ هزار تا ۵۷ هزار نفر پرستار نیاز داریم. اما الان در حالت خوشبینانه ۳۰ هزار نفر کمک‌پرستار کم داریم که نتیجه مستقیم آن فرسودگی شغلی پرستاران و کاهش کیفیت خدمات است.»

همچنین محمد تقی جهان پور، رئیس کل سازمان نظام پرستاری گفت: «امروز حجم کار همکاران پرستار در بیمارستان‌های دولتی و غیردولتی و بیمارستان‌های نیرو‌های مسلح بالاست که باید تلاش کنیم حداقل سالانه ۱۵ هزار نفر کادر پرستاری، اتاق عمل وهوشبری را داشته باشیم.»

بر اساس آمار‌های وزارت بهداشت، هم اکنون، بالغ بر ۶۰۰ هزار نفر به عنوان کادر درمان در نظام سلامت در حال فعالیت هستند و ۳۰ درصد این جمعیت را جامعه پرستاری تشکیل می‌دهد. اما با وجود این که شغل پرستاری به دلیل مواجهه با مخاطرات مختلف در ردیف مشاغل سخت و زیان آور قرار دارد در عمل، پرستاران هیچ بهره‌ای از این رده‌بندی نمی‌برند.

محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی اخیرا و در جریان بررسی جداول بودجه ۱۴۰۳ عنوان کرده: «دوستان دولت و کمیسیون تلفیق پیشنهاد دادند که از ردیف جدول هفت مربوط به وزارت بهداشت و درمان، ۱۰ هزار میلیارد تومان از اعتبارات این وزارتخانه برای فوق‌العاده خاص پرستاران اختصاص داده شود که مورد موافقت قرار گرفت.»، اما زخم پرستاران در حوزه بودجه و اعتبارات بسیار کهنه است و مشخص نیست بودجه مشخص شده محقق خواهد شد یا خیر و آیا در صورت تحقق، جامعه پرستاری را راضی خواهد کرد؟

در حال حاضر برخی از بیمارستان‌ها به دلیل کمبود پرستار، شیفت‌های اضافه‌کاری را به پرستاران تحمیل کرده‌اند و این درحالی است که طبق قانون، اضافه‌کار باید با توافق طرفین باشد و اجبار به انجامِ کارِ اضافی خلافِ قانون است. در دو سال گذشته ۱۶ هزار تخت جدید در بیمارستان‌های کشور ایجاد شده که نیاز به کادر جدید دارد و با وجود آنکه تقریبا سالی حدود ۵۰۰۰ نفر به شکل طبیعی بازنشسته داریم، اما بر اساس اعلام دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، فقط در ۹‌ماهه اول امسال، ۲۱۶ پرستار، ترک خدمت به علت سختی کار و عدم تناسب بین حجم کار و میزان دریافتی داشته‌اند و وقتی یک پرستار از یک بخش خارج می‌شود ۲۰۰ ساعت اضافه‌کار او برعهده بقیه همکاران است.

ایستگاه پرستاری: بخش تاب آوری

بهمن ۱۴۰۲ بود که عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت با تاکید بر اهمیت تربیت و همچنین نگهداشت نیروی انسانی پرستاری، از اقدامات در دست انجام برای تدوین بسته «ماندگاری پرستاری» خبر داد و گفت: «در این بسته همزمان بر معیشت و کرامت پرستاران تمرکز شده و پیشنهاداتی از جمله درباره فرمول محاسبه اضافه‌کار پرستاران مطرح شده است.» از آن تاریخ تا کنون، اما تحول گسترده یا رخ نداده است و شاید به همین دلیل باشد که اغلب پرستاران از بدعهدی‌ها در حوزه مطالباتشان دل پری دارند.

در آخرین ماه سال ۱۴۰۲ بود که تجمعات اعتراضی پرستاران در شهر‌های مختلفی از جمله تهران و شیراز برگزار شد. اغلب پرستاران بابت پرداخت نشدن تعرفه‌های مصوب در قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری و سایر مشکلاتی که قرار بود با اجرای قانون برطرف شود، معترض بودند. در برخی نقاط کشور، معترضان از ساعت ۸ تا ۱۰ صبح دست از کار کشیده بودند و خواستار پاسخگویی مسئولان بیمارستان نسبت به اضافه‌کار اجباری و همچنین خلف وعده دولت بابت پرداخت کارانه متناسب و وظایف موضوع قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری شده بودند. تا پایان سال ۱۴۰۲، دولت به وعده‌های خود در قبال جامعه پرستاری عمل نکرد. تقاضای جامعه پرستاری اجرای صحیح قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری و جبران کمبود پرستار بود که با پایان سال همچنان معوق ماند.

تاب آوری در برابر فشار شیفت‌های پرتعداد، حقوق کم، استرس شغلی و بسیاری از موارد دیگر کار ساده‌ای نیست و شاید به همین دلیل باشد که در مواردی شاهد ترک شغل دسته جمعی پرستاران هستیم. روشی نسبتا جدید و نوظهور در سیستم درمانی کشور که باعث واکنش شورای عالی نظام پرستاری نیز شده است. وحید زمان‌زاده، رییس شورای عالی نظام پرستاری، با انتقاد از عدم توجه به مشکلات جامعه پرستاری، گفت: «شاهدیم که پرستاران به صورت دسته جمعی از مراکز درمانی استعفا می‌دهند. در صورت خلا مراکز درمانی از نیرو‌های پرستاری، لطمه بزرگی بر پیکره سلامت کشور وارد خواهد شد.»

این همان اقدامی است که طی روز‌های گذشته در چندین بیمارستان کشور دیده شد و گروهی از پرستاران بیمارستان‌های شهدای تجریش تهران، بیمارستان طالقانی چالوس، بیمارستان طالقانی آبادان و پرستاران چندین مرکز درمانی یزد، با استعفای دسته‌جمعی‌شان در ماه‌های گذشته، خبرساز شده‌اند. آن‌ها در اعتراض به وخیم شدن شرایط‌شان تصمیم به ترک کار گرفتند.

بر اساس داده‌های سازمان جهانی بهداشت، هر سال پرستارانی در سراسر جهان به دلایل گوناگون اقدام به ترک شغل می‌کنند، اما تاب آوری پرستاران در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی بدون توجه به نیاز‌های اولیه و خواست‌های قانونی آنان امری دشوار به نظر می‌رسد.

ایستگاه پرستاری: جمع آوری اطلاعات و ارجاع به سایر بخش‌ها

فارغ از واکنش‌هایی مثل استعفای دسته جمعی یا تلاش برای تاب آوری ایستگاه سوم و نهایی پرستاران، ترک شغل به علت مهاجرت است. بسیاری از کشور‌های در حال توسعه منطقه به دنبال جذب پزشکان و پرستاران ایرانی هستند. کشور‌هایی که یا حقوق دلاری می‌دهند یا ارزش پول قابل قبولی دارند و به لحاظ سود مالی، برای پرستاران انگیزه استخدام ایجاد می‌کنند. شاید به همین دلیل باشد که در بررسی‌های فرارو در وبسایت‌های مشاوره مهاجرت و تماس‌های خبرنگار فرارو با صفحات مجازی وکلای امور مهاجرت، بسیاری از آن‌ها به محض شنیدن این که فرد مایل به مهاجرت پرستار و از کادر درمان است، وعده مهاجرت آسان‌تر را دادند.

در جریان بررسی‌های فرارو مشخص شد اغلب وکلا و مشاوران مهاجرت معتقدند در اتحادیه اروپا کشور آلمان برای پرستاران حرفه‌ای و با تجربه، می‌تواند گزینه‌ای مناسب باشد هر چند که دانمارک، کانادا، سوئد، عمان، انگلستان و امارات نیز برای جذب پرستاران از شرایط خوبی برخوردارند.

برخی از مشاوران امور مهاجرت توصیه می‌کردند که بهتر است کادر درمان ابتدا کار پیدا کرده و سپس مهاجرت کنند، چون اگر کادر درمان جویای کار، یک پیشنهاد شغلی در اروپا و آمریکا دریافت کند، کار بسیار ساده تری در پیش خواهد داشت، اما می‌توان با ویزای کاریابی نیز مهاجرت کرد. بر اساس اطلاعاتی که از خلال گفتگوی فرارو با مشاوران امور مهاجرتی به دست آمد، به نظر می‌رسد این روز‌ها بازار مهاجرت پرستاران به کشور‌های همسایه نیز داغ شده و افرادی که از تمکن مالی کافی برخوردار نیستند یا تمایلی ندارند از ایران دور شوند به کشور‌های حاشیه خلیج فارس مهاجرت می‌کنند.

اواخر دهه نود بود که برخی مسئولان کشور نگرانی‌هایی را در خصوص مهاجرت گسترده پرستاران مطرح کردند و گفتند اگر با همین وضعیت پیش برویم شاید کارمان به واردات پرستار بکشد. مریم حضرتی، معاون پرستاری وزارت بهداشت، در سال ۱۳۹۸ ضمن اشاره به این وضعیت گفته بود: «چنانچه پرستاران اتباع بیگانه در استان‌های مرزی تقاضای کار کند ما مجوزهایش را صادر خواهیم کرد». البته این سخنان حضرتی، با واکنش افکار عمومی روبرو شد، ولی با توجه به کاهش آمار پرستاران کشور و ترک شغل یا مهاجرت آنان، مشخص نیست که آیا واقعا نیازی به واردات پرستار نخواهیم داشت؟